1. Σε περίπτωση θανάτου συνταξιούχου λόγω γήρατος ή αναπηρίας ή ασφαλισμένου έχοντας πραγματοποιήσει τουλάχιστον 1.500 ημέρες εργασίας, εκ των οποίων 300 τουλάχιστον μέσα στα 5 αμέσως προηγούμενα έτη εκείνου κατά το οποίο επήλθε ο θάνατος ή ανεξαρτήτως ημερών εργασίας εφόσον ο θάνατος του ασφαλισμένου οφείλεται σε εργατικό ατύχημα, δικαιούνται συντάξεως :

α. η χήρα ή ο άπορος ανάπηρος χήρος, του οποίου η συντήρηση βάρυνε κυρίως τη θανούσα

β. τα νόμιμα τέκνα τα νομιμοποιηθέντα, αναγνωρισθέντα και υιοθετηθέντα των οποίων η υιοθεσία έλαβε χώρα τουλάχιστον ένα χρόνο πριν το θάνατο ή πριν τη χορήγηση της συντάξεως.

γ. οι γονείς, εάν η συντήρηση τους συντήρηση βάρυνε κυρίως τον θανόντα και προκειμένου περί πατρός εφόσον αυτός είναι άπορος και ανάπηρος ή έχει υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας του.

δ. οι αποδεδειγμένως άπορες και άγαμες αδερφές εφόσον ο θανών ήταν άγαμος, η συντήρηση βάρυνε αποκλειστικά τον θανόντα, και δεν υπάρχουν άλλοι αδελφοί άγαμοι. Ως προς τη χρονική διάρκεια της συνταξιοδότησης αυτών ισχύουν ανάλογα οι διατάξεις της επομένης παραγράφου για τη συνταξιοδότηση των θηλέων τέκνων του θανόντος (2).

2. Η χήρα (χήρος) δεν δικαιούται συντάξεως :

α) Εάν ο θάνατος του συζύγου επήλθε πριν την πάροδο έξι μηνών από την τέλεση του γάμου, εκτός : ι) εάν υφισταμένου του γάμου γεννήθηκε ή με το γάμο νομιμοποιήθηκε τέκνο.

ii ) εάν ο θάνατος οφείλεται σε ατύχημα γ) εάν η χήρα κατά το χρόνο του θανάτου τελεί σε κατάσταση εγκυμοσύνης και

β) Εάν ο θανών (η θανούσα) λάμβανε κατά την τέλεση του γάμου σύνταξη από το Ταμείο, ο δε θάνατος επήλθε πριν την πάροδο 24 μηνών από την τέλεση του γάμου, εκτός εάν στην περίπτωση αυτή συντρέχει λόγος που αναφέρεται στα ανωτέρω α, β, γ στοιχεία.

3. α) Η κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, πλην του ΟΓΑ και του ΙΚΑ, προβλεπόμενη σύνταξη των άγαμων τέκνων ή αδελφών θανόντων ασφαλισμένων ή συνταξιούχων διακόπτεται από τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους, ή στην περίπτωση συνέχισης των σπουδών τους, από τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας τους.

 β) Ειδικά για άγαμες ή διαζευγμένες θυγατέρες ή αδερφές η σύνταξη επαναχορηγείται ή όταν συντρέχει περίπτωση το πρώτο χορηγείται μετά τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους και εφόσον δεν εργάζονται ή δεν λαμβάνουν από εργασία σύνταξη ή από άλλη πηγή μεγαλύτερο ποσό του κατωτάτου ορίου σύνταξης το οποίο χορηγείται για την κατηγορία τους από τον οικείο ασφαλιστικό οργανισμό. Το όριο αυτό προσαυξάνεται στο 60ο έτος από 1.4.81 και στο 65ο από 1.1.1985.

 γ) Κάθε αντίθετη διάταξη καταργείται από 1.1.1980

 δ) Απονεμηθείσες ή απονεμηθησόμενες συντάξεις, των οποίων η έναρξη καταβολής εμπίπτει στο χρονικό διάστημα μέχρι 31/12/1979, καθ’υπέρβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου, συνεχίζουν να καταβάλλονται. Επίσης, συνεχίζουν να καταβάλλονται οι συντάξεις οι οποίες απονέμονται βάσει των διατάξεων της παρ.2 του παρόντος, ανεξαρτήτως ηλικίας, εφόσον συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις της παραγράφου αυτής. (1),(2).

4. Τα κατά τα ανωτέρω όρια ηλικίας δεν ισχύουν προκειμένου περί τέκνων ή αδερφών ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία, εφόσον η ανικανότητα επήλθε πριν τη συμπλήρωση των ορίων αυτών ηλικίας ή μετά από αυτά και δεν λαμβάνουν από άλλη πηγή σύνταξη ανώτερη του κατωτάτου ορίου σύνταξης το οποίο δικαιούται από τον οικείο ασφαλιστικό οργανισμό, αφού έχει βεβαιωθεί η ανικανότητα κατά όσα ορίζονται στο άρθρο 2 του παρόντος . (1)(2)

5. Οι γονείς στους οποίους αναφέρεται η ανωτέρω παρ.1 στοιχ.γ γονείς, δικαιούνται σύνταξης εάν δεν υπάρχει χήρα (χήρος) ή τέκνα που δικαιούνται σύνταξης, και αν υπάρχουν αυτά εάν μετά την ικανοποίηση των δικαιωμάτων τους για σύνταξη δεν εξαντλείται το ποσό της σύνταξης του θανόντος (θανούσης).

6. Κατ΄εξαίρεση σύνταξη θανάτου χορηγείται στα ανωτέρω μέλη της οικογένειας θανόντων πριν τη δημοσίευση της παρούσας ασφαλισμένων του Ταμείου εφόσον είχαν πραγματοποιήσει μέχρι την ημέρα του θανάτου τους 2.500 ημέρες συντάξιμης εργασίας, από τις οποίες τουλάχιστον 500 σε πραγματική ασφάλιση στο Ταμείο. (1) Η παραγρ. 3 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 19 του Ν.997/79 ΦΕΚ 287 ΤΑ/29-12-1979 (2) Η παραγρ. 3 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 51 του Ν.1140/1981 ΦΕΚ 68 ΤΑ/20-3-1981 Κ.Ν.Β. 81 σελ 260

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ 1.ΣΥΝΤΑΞΗ ΛΟΓΩ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥ 

1) Αίτηση- δήλωση (Έντυπο της υπηρεσίας) 

2) Ληξιαρχική πράξη θανάτου 

3) Ληξιαρχική πράξη γάμου 

4) Πιστοποιητικό Γραμματέως Πρωτοδικών περί μη λύσεως του Γάμου 

5) Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του θανόντα 6)

 Υπεύθυνη δήλωση σχετικά με το εάν εργάζεστε ή συνταξιοδοτήστε ( σε καταφατική περίπτωση σε ποιο φορέα είστε ασφαλισμένος/νη ή από ποιο φορέα λαμβάνετε τη σύνταξη, μαζί με φ/α της συνταξιοδοτικής απόφασης ) 

7) Ληξιαρχικές πράξεις γέννησης - βάφτισης ανηλίκων τέκνων ή φ/α δελτίων ταυτότητας και για σπουδάζοντα τέκνα μέχρι 24 ετών, βεβαιώσεις σπουδών μαζί με υπεύθυνη δήλωση σχετικά με το αν εργάζονται ή όχι και δεν λαμβάνουν σύνταξη εξ’ιδίου δικαιώματος 

8) Καθαρό και επικυρωμένο Φ/Α Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας ή διαβατηρίου για αλλοδαπούς 

9) Αριθμός φορολογικού μητρώου όλων των δικαιούχων Φ/α εκκαθαριστικού σημειώματος εφορίας τελευταίου